Op 28 juni 2007 heb ik het paper Geografie en inwoneraantallen als verklarende factoren voor variatie in het Nederlandse dialectgebied van Wilbert Heeringa, John Nerbonne, Renée van Bezooijen, en mijzelf gepresenteerd op het symposium “Kwantitatieve benaderingen in het taal- en letterkundige onderzoek en elders in de geesteswetenschappen” dat plaats vond in Amsterdam ter omlijsting van het verschijnen van het themanummer van het Tijdschrift voor Nederlandse taal- en letterkunde over dit onderwerp.
De handout is hier in te zien, en ook de volledige presentatie is hier te bekijken.
Abstract:
It is a fundamental insight of dialectology that language variation is structured geographically (Nerbonne & Kleiweg 2006). Besides a low geographic distance, large population sizes may increase social contact between two locations and the chance that the respective dialects are influenced by each other. Analoguous to the gravity model in physics, Trudgill 1974 combined linguistic similarity, geography and population sizes in one model as an index of linguistic influence between dialect locations. Following Nerbonne & Heeringa 2006 we use a model which combines geography and population sizes only to explain variation in aggregate dialect distances. In contrast to Nerbonne & Heeringa we use data of a larger and less homogeneous area. The data set comprises 27 varieties in the Netherlands and north-Belgium. In accordance with Nerbonne & Heeringa 2006 we found geography to be an important predictor, but could not prove a significant additional value of population size in explaining linguistic variation.
